Samenvatting

De laatste decennia ontwikkelt de kennis omtrent het piriformissyndroom zich sneller dan ooit tevoren. Nieuwe inzichten wijzen niet enkel naar de m. piriformis als oorzaak van de klachten, maar ook naar andere entrapmentplaatsen in de bilregio. Daarnaast is het ook niet altijd de n. ischiadicus die zorgt voor neurogene uitstraling in het onderste kwadrant. Een nieuwe benaming en definitie dringt zich op: het ‘pelvic outlet syndroom’. Dat is een klinische diagnose waarbij klinisch redeneren de sleutel vormt tot een zinvolle en onderbouwde behandeling. In het onderzoek is onder meer het onderscheid met het lumbosacraal radiculair syndroom cruciaal. De aanpak van de kinesitherapeut mag niet beperken blijven tot spierversterking en stretching, maar dient ook een uitgekiend ‘loadmanagement’ te bevatten. In dit artikel wordt uiteengezet hoe de nieuwe definitie luidt en waarom de aanpassing noodzakelijk is. Vervolgens komen de symptomatologie en de pathofysiologie aan de orde. Daarna wordt besproken hoe dit in de praktijk te onderzoeken is en uit welke cruciale delen de behandeling kan bestaan.