In de gezondheidszorg worden klachten die niet medisch verklaarbaar zijn, soms onterecht psychologisch geduid. Dit heeft te maken met de manier waarop gezondheidsprofessionals naar het lichaam kijken. Een evolutionair perspectief biedt een aanvullend denkkader om misverstanden te voorkomen: zie de mens als een adaptief organisme, niet als defecte machine. Pijn en compensatiegedrag zijn geen fouten, maar logische reacties van een systeem, gericht op overleven. Deze benadering sluit beter aan bij de ervaring van patiënten en laat ruimte voor zowel biologische, psychologische als contextuele factoren. De wetenschappelijke methode blijft leidend, maar met bredere interpretatiekaders. Fysiotherapie kan hierin vooroplopen: werken aan het lijf, mét het hoofd erbij. Breinen hebben geen pijn, mensen wel.