Neurorevalidatie in de eerste lijn

Deel 2: Interventie, de aanpak van problemen

Door op 14-09-2015
  • 00Inleiding
  • 01Het therapeutisch repertoire: van spiegel tot forced use
  • 02Stoornisgerichte therapie: aanpak via de wortel van het kwaad
  • 03De patiënt is meer dan zijn stoornis: behandeling op maat
  • 04Epiloog
  • 05Reacties (0)

Samenvatting

Er zijn grote verschillen tussen patiënten met hersenbeschadiging. Daarom is er niet slechts één therapiemethode, maar een breed repertoire van therapieën en leerstrategieën om uit te kiezen. Die keuze hangt voor een deel af van de individuele probleemanalyse: waar heeft de patiënt moeite mee, welke stoornissen spelen hem parten? Verbale instructie en feedback werken wellicht niet goed bij een afasiepatiënt, maar misschien heeft imitatieleren succes. Zo is forced use vooral geschikt voor gemotiveerde en volhardende patiënten. Een hersenbeschadiging gaat gepaard met veel meer stoornissen dan alleen een parese. Iedere stoornis vereist een specifieke aanpak. Uiteindelijk wordt alles verwerkt in een individueel toegesneden behandelplan.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Cranenburgh, B. van
Thema Interventies
Publicatie 14 september 2015
Editie Physios - Jaargang 7 - editie 3 - Editie 3, 2015

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel:

  • heeft u een goed overzicht van de mogelijke therapeutische strategieën die kunnen worden toegepast in de neurorevalidatie;
  • kunt u aangeven welke strategie geschikt is voor welke patiënt en waarom;
  • bent u kritisch geworden ten aanzien van de gangbare methoden;
  • kunt u aangeven welke methoden specifiek kunnen worden ingezet bij de diverse stoornissen;
  • bent u alert op de randvoorwaarden waaraan moet zijn voldaan om een individueel toegesneden therapie te laten slagen;
  • kunt u creatieve voorstellen doen bij uiteenlopende casussen.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje