Overmatige fysieke inspanning maakt patiënten met het chronische vermoeidheidssyndroom (cvs) zieker. Dit is een typisch kenmerk van deze onderschatte aandoening. De kennis over de oorzaak van de slechte reactie van cvs-patiënten op lichamelijke inspanning raakt beetje bij beetje ontrafeld. Deze nieuwe inzichten vormen de theoretische basis voor een fysiotherapeutische behandeling op maat van iedere patiënt met cvs. Dit wordt praktisch geïllustreerd in deze casusbespreking. We doorlopen het klinisch redeneringsproces vanaf de aanmelding, via de definiëring van de behandeldoelstellingen tot het implementeren van de behandeling. De fysiotherapeutische behandeling wordt daarbij opgedeeld in twee fasen: een stabilisatiefase en een opbouwfase. Deze vorm van fysiotherapie kan cvs niet genezen, maar kan wel de functionaliteit van de patiënt verbeteren en de medische behandeling ondersteunen en aanvullen.
| Auteurs |
Nijs, J.
Meeus, M. Oosterwijck, J. van Eupen, I. van Kos, D. Blanken, W. |
|---|---|
| Thema | Hoofdartikel |
| Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
| Publicatie | 3 maart 2010 |
| Editie | Physios - Jaargang 2 - editie 1 - Editie 1, 2010 |
Na het lezen van dit artikel:
• kunt u voor cvs relevante behandeldoelstellingen formuleren die binnen het domein van de fysiotherapie gelegen zijn;
• kunt u fysiotherapie een plaats geven in de globale behandeling van cvs;
• kunt u fysiotherapie voor patiënten met cvs opdelen in twee logisch op elkaar volgende fases;
• kunt u begrip opbrengen voor het onvermogen van het lichaam van patiënten met cvs om ‘normaal’ te reageren op lichamelijke inspanning en trainingsprikkels;
• kunt u de inzichten rond inspanningsintolerantie bij cvs vertalen naar het fysiotherapeutisch handelen, meer bepaald naar het geven van activiteitenmanagement en oefentherapie voor deze doelgroep.
Er zitten geen programma's in het winkelmandje