Elleboogklachten bij de bovenhandse sporter

Deel 1: Pathologie en het fysiotherapeutisch onderzoek

Door op 14-09-2015
  • 00Inleiding
  • 01Gewrichten van de elleboog
  • 02Stabiliteit van de elleboog
  • 03Werpbeweging in relatie tot elleboogklachten
  • 04Fysiotherapeutisch onderzoek
  • 05Conclusie
  • 06Reacties (0)

Samenvatting

Het toegenomen aantal deelnemers aan bovenhandse sporten heeft ertoe geleid dat er de laatste jaren een grote stijging van de incidentie van elleboogklachten is. Klachten die bij deze categorie sporters aan de elleboog kunnen voorkomen, zijn onder andere een ruptuur van het mediale collaterale ligament, neuritis van de n. ulnaris, ruptuur van spierstructuren en peesontstekingen. De anatomie en biomechanica spelen een belangrijke rol in de pathofysiologie van elleboogklachten bij de bovenhandse sporten en vormen daarmee een uitgangspositie voor de behandeling van de klachten. In dit artikel worden de anatomie en de biomechanica van de elleboog besproken en wordt beschreven hoe de elleboog vanuit dit pathofysiologische model door de fysiotherapeut onderzocht kan worden.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Heisen, W.B.
Thema In de praktijk
Publicatie 14 september 2015
Editie Physios - Jaargang 7 - editie 3 - Editie 3, 2015

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel:

  • begrijpt u het pathofysiologische model van elleboogklachten bij de bovenhandse sporter;
  • kunt u op basis van dit pathofysiologische model een hypothese vormen ten aanzien van de diagnose;
  • kunt u op basis van de diagnostische hypothese een fysiotherapeutische onderzoek van de elleboog bij de bovenhandse sporter uitvoeren.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje