Samenvatting

Dit artikel is het vervolg op twee eerdere artikelen over de revalidatie van stabiele patiënten met chronisch hartfalen en verminderde linkerventrikelfunctie. In deel 1 lag de focus op de diagnostiek voorafgaand aan het revalidatieproces en deel 2 had als onderwerp de revalidatietraining zelf. In het eerste deel is het belang aangegeven van het vooraf inzien en duiden van de testresultaten van de maximale inspanningsproef, maar dat is niet verder toegelicht. Daarom is het doel van dit artikel te verklaren hoe de verslagen van het longfunctie-onderzoek en de inspanningsproef gelezen moeten worden en welke waarden zinvol zijn voor het bepalen van de trainingsparameters. Dit aan de hand van een casus van een vrouw van 43 jaar die zich aanmeldt voor revalidatie na een myocardinfarct.